به پیشینه تاریخچه انجمن های ادبی که در آن سال ها من نبودم، کاری ندارم.

در سال های حدود 1333 که منزل ما بعد از چهارراه پل خاکی، کوچه بنفشه بود و نزدیک منزل سرگرد نگارنده که شنبه شب ها در منزل باز و چراغ روشن بود و من چون نوجوان بودم به خود جرات نمی دادم به آن جلسه بروم. اگرچه با اغلب آنها از قبیل آقای قدسی و کمال و صاحبکار و آقای باقرزاده و محمدرضا حکیمی آشنا بودم. البته من شاعر نیستم ولی چون دوستدار شعر و علاقه مند به ادبیات بودم به انجمن های ادبی سر می زدم. ظاهرا انجمن ادبی سرگرد نگارنده را با نام انجمن فردوسی را استاد قدسی راه اندازی کرده بود. البته در این انجمن بزرگانی همچون دکتر فیاض، غلامحسین یوسفی، سید جلال آشتیانی، محمدرضا حکیمی و آقای باقرزاده و بعضی از روحانیون اهل ذوق و بعد ها دکتر شریعتی و دکتر شفیعی کدکنی شرکت می کردند و نام این بزرگان کافی است که به بزرگی این انجمن ها پی ببریم. البته این انجمن ها صرفا شعرخوانی نبود که به پژوهش در آن ها پرداخته می شد اما در انجمن ادبی فرخ به اشاره استاد کمال بعد از سال های 1360 شرکت می کردم و غالبا این جلسه را صبح های جمعه با اصغر میرخدیوی می رفتم. در جلسه انجمن ادبی استاد محمد قهرمان عصرهای سه شنبه گاهی شرکت می کردم. به خصوص اوقاتی که استاد محمدرضا شفیعی کدکنی در مشهد حضور داشتند. آقای قهرمان زنگ می زدند که امروز عصر منزل ما حتما بیایید، آقای دکتر شفیعی هستند. یادم هست در جلسه یی که ایشان در منزل آقای قهرمان بودند همه درخواست خواندن شعر کردند و ایشان قبول نمی کردند. من خواستم اگر اجازه بفرمایید یکی از اشعار شما را قرائت کنم. اجازه دادند وآن این شعر بود:

بر باغ ما ببار

بر باغ ما که خنده ی خاکستر است و خون

باغ درخت مردان

این باغ باژگون

ما در میان زخم و شب و شعله زیستیم

در تور تشنگی و تباهی

با نظم واژه های پریشان گریستیم

در عصر زمهریری ظلمت

عصری که شاخ نسترن ، آنجا

گر بی اجازه برشکفد ، طرح توطئه ست

عصر دروغ های مقدس

عصری که مرغ صاعقه را نیز

داروغه و دروغ درایان

می خواهند

در قاب و در قفس

بر باغ ما ببار

بر داغ ما ببار

در لحظات شعر خواندن من، آقای قهرمان بیرون از اتاق بودند، فرمودند ادیبیان چه خواندی؟

گفتم شعری از استاد شفیعی کدکنی.

گفتند من بیرون از اتاق بودم، دو مرتبه بخوان.

امتثال امر کردم. در غالب این جلسات به همراهی دوست خوبم آقای اصغر میرخدیوی سراینده اشعار به لهجه خراسانی همراه بودم.